روی و مس در کولیت اولسراتیو

سابقه و هدف: کولیت اولسراتیو (ulcerative colitis یا uc) یکی از انواع بیماری های التهابی روده (ibd یا inflammatory bowel disease) و مزمن است که با واسطه ایمنی ایجاد می شود. تغییرات مس و روی در این بیماران در مطالعات قبلی گزارش شده است. با توجه به تناقضات موجود هدف از انجام این مطالعه اندازه گیری غلظت سرمی و ادراری این فلزات در بیماران مبتلا به uc و مقایسه آن ها با گروه شاهد است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی روی 50 بیمار مبتلا به uc و 49 داوطلب سالم انجام گرفت. پس از جداسازی سرم از خون تام و گرفتن نمونه ادراری از هر دو گروه، نمونه ها در دمای 20- درجه سانتی گراد نگهداری شدند. سپس سطح سرمی و ادراری روی و مس توسط روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه گیری شد. در نهایت داده ها توسط نرم افزار spss مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین غلظت سرمی روی و مس در بیماران مبتلا به uc به ترتیب 2/15 ± 6/72 و 6/42 ± 3/138 میکروگرم در دسی لیتر و در گروه شاهد به ترتیب 9/37 ± 104 و 5/38 ± 110 میکروگرم در دسی لیتر بود. مقادیر ادراری روی و مس بیماران به ترتیب 5/37 ± 7/128 و 3/2 ± 7/8 میکروگرم در دسی لیتر و در گروه شاهد به ترتیب 34 ± 109 و 5/1 ± 1/4 میکروگرم در دسی لیتر بود. اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (01/0 > p). میانگین غلظت سرمی روی در بیماران کمتر و غلظت ادراری آن بیشتر از گروه شاهد بود. غلظت سرمی و ادراری مس افراد بیمار به طور میانگین بیشتر از گروه شاهد بود. استنتاج: شواهد تغییرات عناصر روی و مس در بیماران uc را نشان می دهد. uc یک بیماری التهابی است. سطح مس هنگام التهاب افزایش می یابد و بالا بودن سطح سرمی و ادراری مس می تواند بدین علت باشد. علت کاهش میزان سرمی و افزایش ادراری روی در بیماران قابل بحث می باشد. پیشنهاد می شود برای مطالعات تکمیلی آینده مکمل روی تجویز شود و روند بهبودی زخم های موکوسی مورد بررسی قرار گیرد.